Wachten op een paradigmashift
Hopelijk toch een beetje genoten van de voorbije zomervakantie?
Het was op zijn zachtst uitgedrukt toch wel een ‘specialleke’.
Niet alleen kregen we niet ten volle de herwonnen vrijheid waar we zo naar hunkerden na die strenge Covid19-periode, maar het was ook nogal een koude, kwakkelende zomer in België. Maar vooral de overstromingen die ons teisterden in Wallonië, in de Maasvlakte en her en der … blijven nazinderen. Zoveel mensenlevens en levenswerk die letterlijk werden weggespoeld.
Stilaan dringt het verder door dat er structurelere ingrepen nodig zijn om ons te wapenen tegen extreme natuurfenomenen als gevolg van de klimaatopwarming. De voorbije jaren hadden we in het voorjaar en zomer extreme droogte. Nu kampten we met wateroverlast en overstromingen.
Geen enkele groenaannemer is hier niet mee bezig.
De brochure ‘Groen vol van water’, bijgevoegd bij de vorige Groencontact, gaf een mooi overzicht van concrete oplossingen in steden en gemeenten in Vlaanderen. Voorbeelden van hoe openbaar groen kan bijdragen tot ruimte, buffering, infiltratie, captatie, … van water. Hiermee kunnen groene en blauwe aannemers aan de slag.
Maar is dit wel voldoende?
Wellicht niet, maar waar we kunnen, moeten we onze verantwoordelijkheid nemen. Hoe kleinschalig ook.
Een eerste analyse in Wallonië na de overstromingen die 202 van de 262 Waalse gemeenten trof, geeft een aantal mogelijke oplossingen:
•rivierbeddingen zoveel mogelijk teruggeven aan de natuur;
•de netto inname van openruimte een halt toeroepen;
•kiezen voor structurele onthardingen;
•aanleggen van meer groen om de opwarming van de aarde tegen te gaan;
•kiezen om woonkernen verder te verdichten;
•herbekijken van overstromingsgevoelige gebieden
Dit klinkt lokale besturen, openbare groenbeheerders en -aannemers bekend in de oren.
Maar hoe doe je dit?
Het ontbreekt meestal bij lokale besturen aan een wettelijk kader om dit hard te maken. De klimaat crisis blijkt niet langer een ver-van-mijn-bedshow.
Maar blijft het wachten op een paradigmashift om dit te keren?
Is dit nu het moment waarop men als gevolg van gewijzigde inzichten fundamenteel anders gaat denken over ‘climate change’?
In ieder geval voel ik aan dat de openbaar groenbeheerder stilaan de kennis verworven heeft en klaar staat om dit verder structureel gestalte te geven in de Vlaamse steden en gemeenten.
Ik hoop dat ontwerpers/studiebureau’s ons hier voluit steunen.
