Af en toe struikelen we allemaal

We doen zo ons best, we doen zo hard ons best om de klimaat- en biodiversiteitsswitch te realiser en. Nieuwe initiatieven, projecten, vergroening, … klimaatbestendig beleid. We gaan ervoor.
En plots op de weg van verandering, op de weg van transitie, worden we geconfronteerd met ‘nieuwe’ drempels. Soms zaken waar we eigenlijk niet willen over struikelen.

Aanleiding van dit editoriaal was de discussie in verband met de fietssnelweg door natuurgebied Rijvissche in Zwijnaarde. Tegen dit gepland fietspad had Natuurpunt zich verzet, omdat het de natuur zou schaden. Even werd ik toch van mijn sokkel geblazen. Kiezen tussen veiligheid voor fietsers en natuurontwikkeling? Dit kan toch de bedoeling niet zijn.

Het deed mij denken aan een debat in mijn eigen stad, waarbij er een vraag was om op pleinen geen 3-dimensionele bomen te plaatsen omdat dit het zicht van de bewakingscamera’s van de politie zou belemmeren. Hoezo geen 3-dimensionele bomen?
Kiezen tussen klimaat en veiligheid? Nee toch…

De energiecrisis kon het spanningsveld tussen bomen en zonnepanelen soms op scherp zetten. Het aantal adviesaanvragen die we hieromtrent ontvingen was dan ook frappant. Zonnepanelen werden overal gepromoot als de oplossing. Daarnaast willen lokale besturen, ook in het kader van klimaat, meer bomen op hun grondgebied. De schaduw die verkoeling biedt tijdens hittegolven kan soms tijdelijk het rendement verlagen. Met alle protest van dien. Geen kat die nadenkt over het verlies van rendement wegens minder gunstige oriëntering. Maar aan die boom kan wat gedaan worden. Zo zie je maar dat in deze complexe problematiek oplossingen soms haaks op elkaar kunnen staan. Kiezen tussen klimaatmitigatie en klimaatadaptatie?

Om het even niet over klimaat te hebben maar over het verlies van biodiversiteit. De vraag naar meer ecologisch beheer van het openbaar domein wordt soms al eens geïnterpreteerd als non-beheer. Het is vuil, de stad heeft geen geld meer om hun groen te onderhouden. Kiezen tussen biodiversiteit en netheid?

En er komen ook nieuwe drempels aan. Met de elektrificatie van ons wagenpark zullen we meer en meer geconfronteerd worden met de aanleg van particuliere laadinfrastructuur. Voor wie dan beschikt over een voortuin, zal de oplossing voor de hand liggen. We ver-klinker-en onze voortuin en daar plaatsen we onze elektrische wagen op voor zijn oplaadbeurt. Kiezen tussen minder uitstoot of een blauw-groene straat?

Nieuwe drempels komen eraan, we mogen ze dan ook niet uit de weg gaan. Laat ons ze benoemen, laat ons er ook hard over discussiëren, maar laat ons ook vooral de focus behouden.
Kiezen tussen het grote gelijk of de geïntegreerde transitie?

Struikelen zullen we allemaal… Maar laat ons terug rechtstaan, zoeken naar oplossingen en verder doen, oplossingen zijn er altijd. In het geval van de straatbomen op de pleinen, hebben we dit kunnen ontmijnen door leibomen te plaatsen op deze risicoplaatsen. In het geval van de zonnepanelen werd in de gemeenteraad een resolutie gestemd met een protocol. In het geval van ecologisch beheer kun je al heel veel oplossen met bordjes ‘smultuin voor vlinders en bijen’ en netheidsstroken.

We zitten in een uitdagende periode. We zullen allen eens een keer struikelen. Laten we niet enkel zelf rechtstaan, maar laat ons ook elkaar rechttrekken. We kunnen namelijk alle helpende handen gebruiken…